Agathi Dimitrouka
Abisinia Review le dedica el dossier de su edición No. 21 Oct-Nov-Dic. 2024 a la poeta, letrista y traductora griega Agathi Dimitrouka en celebración de su obra y su trayectoria.
…..De la extensa experiencia de Dimitrouka, como traductora del español al griego, ofrecemos a continuación una selección de poemas de amor de Federico García Lorca pertenecientes al libro Χίλιες ερωτικές στιγμές στο έργο του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα [Entre mil puntos de amor], Edición de Agathi Dimitrouka, publicado por Patakis Publishers, Atenas, 2016. La autora de Laureles de silencio es traductora, entre otros autores, de Cervantes, Neruda, Boccanera y poetas latinoamericanos contemporáneos.
…..El lector encontrará al final las rutas para acceder a todo el contenido del dossier.
Madrigal apasionado
Quisiera estar en tus labios
para apagarme en la nieve
de tus dientes.
Quisiera estar en tu pecho
para en sangre deshacerme.
Quisiera en tu cabellera
de oro soñar para siempre,
que tu corazón se hiciera
tumba del mío doliente,
que mi carne sea tu carne,
que mi frente sea tu frente.
Quisiera que toda mi alma
entrara en tu cuerpo breve,
y ser yo tu pensamiento,
y ser yo tu blanca veste.
Para hacer que te enamores
de mí con pasión tan fuerte
que te consumas buscándome
sin que jamás ya me encuentres.
Para que vayas gritando
mi nombre hacia los ponientes,
preguntando por mí al agua,
bebiendo triste las hieles
que antes dejó en el camino
mi corazón al quererte.
Y yo mientras iré dentro
de tu cuerpo dulce y débil,
siendo yo, mujer, tú misma,
y estando en ti para siempre,
mientras tú en vano me buscas
desde el Oriente a Occidente,
hasta que al fin nos quemara
la llama gris de la muerte.
De Obras Completas IV, Primeros escritos, Federico García Lorca,
Edición de Miguel García-Posada, Galaxia Gutenberg, Barcelona 1997, pp. 523-524)
ΠΑΘΙΑΣΜΕΝΟ ΜΑΔΡΙΓΑΛΙ
Θα ’θελα να ’μαι στα χείλη σου
να σβήσω στο χιόνι
των δοντιών σου.
Θα ’θελα να ’μαι στο στήθος σου
να διαλυθώ να γίνω αίμα.
Θα ’θελα στα χρυσά μαλλιά σου
για πάντα να ονειρεύομαι,
και να γίνει τάφος η καρδιά σου
για τη δική μου που πονάει,
σάρκα σου να είν’ η σάρκα μου,
το μέτωπό μου μέτωπό σου.
Θα ’θελα όλη μου η ψυχή
να μπει μες στο βραχύ κορμί σου,
και να ’μαι εγώ η σκέψη σου,
και να ’μαι εγώ λευκό σου ένδυμα.
Για να σε κάνω να μ’ ερωτευτείς
με πάθος τόσο δυνατό
που να λιώνεις ψάχνοντάς με
χωρίς ποτέ σου να με βρεις.
Για να φωνάζεις τ’ όνομά μου
στα ηλιοβασιλέματα,
για να ρωτάς για μένα το νερό,
να πίνεις λυπημένη τις χολές
που άφηνε στον δρόμο πριν
η καρδιά μου θέλοντάς σε.
Κι έτσι εγώ θα βρίσκομαι
μες στο γλυκό κι αδύναμο κορμί σου,
όντας εγώ, γυναίκα, η ίδια εσύ,
και μένοντας μέσα σου για πάντα,
ενώ εσύ μάταια θα με ψάχνεις
από τη Δύση ως την Ανατολή,
ώσπου στο τέλος να μας κάψει
η γκρίζα φλόγα του θανάτου.
Recodo
Quiero volver a la infancia.
Y de la infancia a la sombra.
¿Te vas, ruiseñor?
Vete.
Quiero volver a la sombra.
Y de la sombra a la flor.
¿Te vas, aroma?
¡Vete!
Quiero volver a la flor.
Y de la flor
a mi corazón.
¿Te vas, amor?
¡Adiós!
(¡A mi desierto corazón!)
De Obras Completas I, Federico García Lorca,
Edición de Arturo del Hoyo, Aguilar, Madrid 1977, pp. 609.
ΑΝΑΣΤΡΟΦΗ
Θέλω να ξαναγυρίσω στην παιδική ηλικία.
Κι από την παιδική ηλικία στη σκιά.
Πας, αηδόνι;
Πήγαινε.
Θέλω να ξαναγυρίσω στη σκιά.
Κι από τη σκιά στο λουλούδι.
Πας, ευωδιά;
Πήγαινε!
Θέλω να ξαναγυρίσω στο λουλούδι.
Κι απ’ το λουλούδι
στην καρδιά μου.
Πας, αγάπη;
Αντίο!
(Στην έρημη καρδιά μου!)
El poeta dice la verdad
Quiero llorar mi pena y te lo digo
para que tú me quieras y me llores
en un anochecer de ruiseñores,
con un puñal, con besos y contigo.
Quiero matar al único testigo
para el asesinato de mis flores
y convertir mi llanto y mis sudores
en eterno montón de duro trigo.
Que no se acabe nunca la madeja
del te quiero me quieres, siempre ardida
con decrépito sol y luna vieja.
Que lo que no me des y no te pida
será para la muerte, que no deja
ni sombra por la carne estremecida.
De Sonetos de amor oscuro, Federico García Lorca,
Junta de Andalucía, I.E.S. MAR de ALBORÁN, Estepona (Málaga) 2012, p. 15.
Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΛΕΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ
Θέλω να κλάψω τον δικό μου πόνο
να με θελήσεις να με κλάψεις, ξένε,
μια νύχτα που τ’ αηδόνια θα το λένε,
μ’ ένα σουγιά, φιλιά και σένα μόνο.
Τον μάρτυρα που έχει δει τον φόνο
του άνθους μου σκοτώνω, αγαπημένε,
τα δάκρυα, τους ιδρώτες μου που καίνε
σ’ ένα σωρό σταριού μεταμορφώνω.
Ποτέ να μην τελειώσει το κουβάρι
του σ’ αγαπώ και μ’ αγαπάς, και πάντα
να φλέγεται με ήλιο και φεγγάρι.
Κι όσα δε δώσεις, δε ζητήσω άσ’ τα
στον θάνατο, που δεν αφήνει χνάρι
ούτε σκιά στην ξαφνιασμένη σάρκα.
La prostituta
La mujer de todos
Blanca mujer de cabellos dorados,
con la mirada de nácar caliente,
con el aliento de luz del Poniente,
imponente visión de los pecados.
Prostituta de ritmo chopinesco,
con las manos de reina de retrato,
sentada al sol, acariciando a un gato,
halagada por un coro goyesco.
Triste mujer, tibio pan de pasiones,
admirable despego al sufrimiento,
oveja descarriada por la vida.
Melancólico goce en corazones,
cerebro con un solo pensamiento,
torre de fuego en las sombras sumida.
Venus te canta con su dulce acento
la canción de tu historia dolorida.
De Obras Completas IV, Primeros escritos, Federico García Lorca,
Edición de Miguel García-Posada, Galaxia Gutenberg, Barcelona 1997, pp. 254-255.
Η ΠΟΡΝΗ
Η γυναίκα όλων
Λευκή γυναίκα με χρυσά μαλλιά,
με βλέμμα από ζεστό σεντέφι,
με την ανάσα σου από φως της Δύσης,
επιβλητική εικόνα των αμαρτιών.
Πόρνη σε ρυθμό Σοπέν,
με τα χέρια από πορτρέτο βασίλισσας,
καθισμένης στον ήλιο, χαϊδεύοντας μια γάτα,
κολακευόμενης από ένα πλήθος του Γκόγια.
Θλιβερή γυναίκα, ζεστό ψωμί παθών,
αξιοθαύμαστη προσκόλληση στην οδύνη,
πρόβατο ξεστρατισμένο απ’ τη ζωή.
Μελαγχολική απόλαυση σε καρδιές.
Μυαλό με μία μόνη σκέψη,
πύρινος πύργος γκρεμισμένος σε σκοτάδια.
Η Αφροδίτη σού τραγουδάει με τη γλυκιά φωνή της
το τραγούδι της πονεμένης σου ιστορίας.
De Χίλιες ερωτικές στιγμές στο έργο του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα ,
Edición de Agathi Dimitrouka, Patakis Publishers, Atenas 2016.
Agathi Dimitrouka (n. 1958), albacea del poeta Nikos Gatsos, es autora griega de cuatro libros de poesía, ocho de literatura infantil, su biografía y de más de cien letras de canciones colaborando con compositores de la talla de Manos Hadjidakis, Mikis Theodorakis, Charles Lloyd y Zulfú Livaneli y con cantantes de la magnitud de Nana Mouskouri y María Farantouri. Su libro SI, un poema ilustrado por el catalán Tàssies, ha ganado los premios Bookill de poesía ilustrada (Serbia, 2018), O anagnostis del libro infantil ilustrado (Grecia, 2018), la distinción White Raven (Alemania, 2019) y el Premio Nacional del libro infantil ilustrado (Grecia, 2019). Ha traducido del inglés diez libros infantiles y un volumen de cuentos de Andersen y, del español, casi cincuenta libros, entre ellos obras de Cervantes, Federico García Lorca, Pablo Neruda, y recientemente de Armando Romero y Jorge Boccanera. Está preparando una voluminosa antología bajo el título Bolívar, eres bello como un griego (famoso verso del poeta surrealista griego Nikos Engonopoulos), en la que participan poetas de América Latina y El Caribe con poemas y textos de temática o referencias helénicas. Foto autor: Panos Giannakopoulos / periódico “O fileleftheros”, Chipre.
La composición que ilustra este paisaje de Abisinia fue realizada a partir de una obra del poeta, ensayista, cronista y artista plástico venezolano Leonardo Gustavo Ruiz ©