Ana Arzoumanian
Mi nombre es ahora
En Nueva York no hay jazmines.
Hay un barbero, un psíquico
y una tienda de zapatos
en la cuarenta y nueve.
Hay el vientre desnudo del cielo,
sus lunares abanderados.
Hay edificios con barcos y velas.
Desde la bañera veo los teatros
y los barcos y las velas
moviéndose,
y mostradores
y tragaluces
y puertas giratorias
que flotan en el agua;
se mueven.
Hay cristales que irradian su luz
como iglesias góticas.
Veo esa vibración desde mi bañera,
el aletear de los museos, de las cafeterías.
Toda Nueva York se mueve para calmarme.
No es una caricia.
Son los animales de topacio y bronce
soltando sus músculos desde el aire.
Sus lenguas frenéticas
haciendo desaparecer
toda demora, avanzan.
En Nueva York no hay jazmines.
Tomó la punta del fusil y me midió.
Eso pensé cuando pensé en no volver.
Pensé, diría eso.
Diría que tomó la punta del fusil y me midió.
Diría que el fusil fue menos frío adentro,
que apoyó el fusil en una de sus piernas
y empujó,
diría que lloré.
Y los edificios con barcos y velas
moviéndose.
El fusil es de un material blando,
no dispara.
Él tomó la punta del fusil y me midió
mientras yo bebía las velas de sus barcos.
Mostráme lo que me da más miedo,
me pide.
Para mostrarle lo que le da más miedo
desaparece todo lo que tarda
en mí,
lo que satura
un no volver
como morirme en la medida de un fusil.
No es una ciudad para vivir
me cuenta una vendedora
del barrio judío del negocio de kipás.
Es una ciudad para desaparecer.
La piedra rojiza
el granito rosa
la isla estrecha y alargada
rodeada de ríos,
los manteles a cuadros
rojos y blancos,
los templos budistas
y las sinagogas
y las iglesias
se mueven.
Más y más rápido
la velocidad
ahora es
agitación.
ԻՄ ԱՆՈՒՆԸ ՀԻՄԱ Է
Նյու Յորքում հասմիկներ չկան:
Մի վարսավիր կա, մի հոգեբան
և կոշիկի խանութ
քառասունիններորդի վրա:
Կա երկնքի մերկ փորը,
Նրա խալերը` դրոշակակիր::
Կան շենքեր` նավերով ու առագաստներով:
Լոգասենյակից թատրոններն եմ տեսնում
և ճոճվող
նավերն ու առագաստները
և ցուցափեղկերը
և պատուհանիկները
և պտտվող դռները,
որ ծփում են ջրի երեսին,
շարժվում են:
Ապակիներ կան, որ լույս են ճառագում
գոթական եկեղեցիների պես:
Այդ ճոճքը տեսնում եմ իմ լոգարանի միջից,
Տեսնում եմ թանգարանների, սրճարանների թևաբախումը:
Ողջ Նյու Յորքը շարժման մեջ է ինձ հանգստացնելու համար:
Դա քնքշանքի արտահայտություն չէ.
Դրանք տոպազից և բրոնզից կենդանիներ են,
որ դեռ օդում արդեն թուլացնում են իրենց մկանները:
Նրանց լեզուները խելահեղ, ցանկացած հապաղում անհետացնելով,
առաջ են անցնում:
Նյու Յորքում հասմիկներ չկան:
Հրացանի նշանակետով ինձ չափեց:
Դրա մասին էի մտածում, երբ որոշեցի չվերադառնալ:
Մտածեցի` այդպես կասեի:
Կասեի, որ հրացանով նշան բռնեց ու ինձ չափեց:
Կասեի, որ ներսից հրացանն այդքան էլ սառը չէր,
որ այն ոտքերից մեկին հենեց ու հրեց,
Կասեի, որ լաց եղա:
Եվ շենքերը` նավերով ու առագաստներով,
ճոճվում են:
Հրացանը ճկվող նյութից է,
չի կրակում: Նա հրացանի նշանակետով ինձ չափեց,
մինչ ես խմում էի առագաստները իր նավերի:
Ցո’ւյց տուր ինձ այն, ինչ ամենաշատն է ինձ վախեցնում,
խնդրում է նա:
Նրան ցույց տալու համար այն,ինչ ամենաշատն է վախեցնում,
անհետանում է այն ամենը, ինչ դանդաղում է
ներսումս,
չվերադառնալը`
հագեցնող մի բան,
հրացանի նշանակետում մեռնելու պես մի բան:
Սա ապրելու քաղաք չէ,-
պատմում է ինձ հրեական թաղամասի
թասակների խանութի վաճառողուհին:-
Այս քաղաքը անէանալու համար է:
Կարմրավուն քար,
վարդագույն գրանիտ,
նեղ ու երկարավուն կղզի,
շուրջբոլորը գետեր,
սփռոցները` վանդակավոր,
կարմիր ու սպիտակ,
բուդդայական տաճարները
և սինագոգները
և եկեղեցիները
շարժվում են:
Շարժումն ավելի ու ավելի է արագանում.
այն հիմա արդեն
տենդագին է:
Traducción al armenio: Alice Ter- Ghevondian
Del libro Káukasos, Buenos Aires, 2011
y en traducción Mi nombre es ahora, Ereván, Armenia, 2013
Ana Arzoumanian. De formación, abogada; poeta, ensayista y traductora. Publicó los libros de poesía: Labios, Debajo de la piedra, El ahogadero, Cuando todo acabe todo acabará, Káukasos, La Jesenská; las novelas La mujer de ellos, Mar Negro; los relatos La granada, Mía, Juana I, Infieles; y los ensayos El depósito humano: una geografía de la desaparición; Hacer violencia. El régimen insurrecto en el arte. Se ha desempeñado como profesora de Filosofía del Derecho en la Facultad de Ciencias Jurídicas del Salvador y como profesora en la Maestría de Escrituras Creativas de la Facultad Latinoamericana de Ciencias Sociales y de la Maestría de Escrituras Creativas de la Universidad Tres de Febrero. Es co-editora de la colección Canoa de la editorial Poliedro de la Universidad de San Isidro. Encuentras más de su trabajo en www.anaarzoumanian.com.ar/
La composición que ilustra este post fue realizada a partir de una ilustración de original de Levy
PRECIO AMAZON
PRECIO ARGERTINA 
